استفاده از مالچ در موفقیت جنگل کاری با ژنوتیپ های برتر گردو (l. juglans regia) در اراضی جنگلی استان کردستان

در فاز اول اجرای این طرح (تشکیل خزانه سلکسیون)، از میان 29 ژنوتیپ گردو جمع­آوری شده از سطح استان و پس از سه سال بررسی از لحاظ درصد زنده­مانی، رشد ارتفاعی و رشد قطری درنهایت پنج ژنوتیپ گردو 2–j، 10–j، 17-j، 18-j و 19-j به­عنوان ژنوتیپهای برتر از نقطه­نظر عوامل مورد بررسی انتخاب و برای کاشت در مرحله آزمایش جنگل­کاری معرفی شدند. در این طرح و در ادامه فاز اول پنج ژنوتیپ یادشده در قالب طرح اسپلیت پلات در سه تکرار با عامل اصلی استفاده از مالچ شاخه و برگ درختان و شاهد و عامل فرعی ژنوتیپهای یادشده مورد مقایسه قرار گرفتند. مدت زمان این مرحله از طرح هفت سال (1378 تا 1384) بود. نتایج نشان داد که استفاده از مالچ شاخ و برگ درختان در پای نهالها، با زنده­مانی متوسط 7/96 درصد، میانگین قطر تاج، 6/72 سانتی متر، میانگین ارتفاع، 9/135 سانتی متر و میانگین قطر یقه، 4/37 میلی متر نسبت به تیمار شاهد (عدم استفاده از آن) اختلاف معنی­داری در سطح 1% دارند. اگرچه ژنوتیپهای مورد بررسی (عامل فرعی) از لحاظ آماری اختلاف معنی­داری را نشان ندادند، ولی ژنوتیپ 19–j با متوسط زنده­مانی 4/96 درصد، میانگین قطر تاج، 4/70 سانتی متر، میانگین ارتفاع، 8/127 سانتی متر و میانگین قطر یقه، 2/35 میلی متر از وضعیت بهتری برخوردار بود.